WSPOMNIENIE HELENY MODRZEJEWSKIEJ
W Bibliotece Raczyńskich odbyło się znów spotkanie z arcydziełem. Tym razem tą perełką był pamiętnik Heleny Modrzejewskiej,zupełnie przypadkowo odkryty w zakamarkach Teatru Polskiego w Poznaniu ,gdzie ta aktorka występowała.Helena Modrzejewska rozpoczęła swoją karierę w zapyziałym teatrze w Czernowicach.
Tam siedząc przed lustrem często powtarzała ,że w krótce stamtąd ucieknie i zostanie wielką aktorką .I tak się stało.Mając 27 lat osiągnęła to co sobie założyła . Poznaje w 1925 roku Gustawa Zimajera ,który zostanie później jej impresariem i ojcem jej dwójki dzieci.W swoich pamiętnikach pisze o nim mój mąż , choć nigdy nim nie był.Dawała spektakle w teatrze objazdowym Bochnia ,Nowy Sącz,Przemyśl,Rzeszów ,Brzeżany .Cały czas doskonaliła swój warsztat aktorski .Była piękną kobietą ,obiektem pożądania specyficznym specyficznym ułożeniu ciała .Na scenie łączyła w sobie posągowość ,zatrzymywanie gestu ,emocjonalność.,utożsamianie się z postacią .Stale ćwiczyła swój głos .Aby grać realistycznie sceny śmierci chodziła do szpitalaaby patrzeć jak umierają ludzie .Teatr miał dla niej służyć literaturze ,wnikała w rolę analizowała skrajne podejście do postaci .Eksperymentuje z kostiumami , które sama projektuje,łamiąc konwenanse historyczne. Szokuje nie tylko na scenie ,ale tez chodząc publicznie w spodniach. Była gwiazdą na scenie ,lecz w życiu postrzegano ją jako lekką kobietę. Porównywano ją z Sarą Bernard,jako jej przeciwieństwo.Bardzo chętnie pozowała do zdjęć w swoich rolach ,chcąc utrwalić swój wizerunek.Jej nazwisko stało się towarem reklamowym.Tak nazywały się papierosy perfumy,suknie.Wielki aktor Osterwa dzielił aktorów na aktorów i artystów dramatycznych .Do tej grupy zaliczał Modrzejewską. .Aktorka ta była związana z Poznaniem nie tylko tym ,że wiele razy występowała na deskach Teatru Miejskiego i Teatru Polskiego Tam poznała hrabiego Karola Chłapowskiego .Cała Polska żyła tym skandalem.,ponieważ hrabia jeździł za nią tam gdzie występowała. Po jakimś czasie biorą w Krakowie ślub okrzyknięty mezaliansem w którym nie uczestniczy nikt z rodziny hrabiego.Jednak po latach niektórzy członkowie rodziny nawiązują z nią kontakt. Szczególnie siostra Karola Anna. Wyjeżdża z mężem do Ameryki na turne i tam robi oszołamiające wrażeniene na wielu scenach.Wraca wiele razy do Wielkopolski i wówczas chętnie wspomagała Teatr Polski. Największą jej rolą była rola żony Karola Chłapowskiego. Jej pamiętniki powstały pod koniec życia a treść ich została podkolorowana W nich chciała wykreować swoją postać i fakty przez nią przekazane nie zawsze są zgodne z prawda . Zmarła na niewydolność nerek w 1909 roku .
Anioł sceny teatralnej
Zmarła Danuta Szaflarska .Wielka aktorka naszych czasów .Niedawno obchodziła sto drugą rocznicę swoich urodzin .Wszyscy myśleliśmy ,że jest nieśmiertelna, przecież jeszcze nie tak dawno widzieliśmy ją w ,,Pokłosiu ‘’i ,,Innym świecie”. Wielokrotnie nagradzana, za liczne role teatralne i filmowe. Najwyższą nagrodę otrzymała od Prezydenta Bronisława Komorowskiego – Orła za całokształt osiągnięć .
Urodziła się 6 lutego 1915 roku w Kosarzyskach koło Piwnicznej . Ukończyła szkolę teatralną w Warszawie, właśnie wtedy kiedy wybuchła II Wojna Światowa. Wyjechała z Stolicy rozpoczęła karierę w teatrze w Wilnie .Po wojnie występowała w Starym Teatrze w Krakowie ,a później w Łodzi. Wraz z zespołem Erwina Axera występuje w Warszawie w Teatrze Współczesnym ,potem w Teatrze Dramatycznym . Grała kobiety z krwi i kości ,pełne energii, życia ,miłości i uroku .Dobrze czuła się zarówno w rolach kostiumowych jak i współczesnych .Grała role komediowe jak i dramatyczne .Na dużym ekranie debiutowała w ,,Zakazanych piosenkach ‘’ .Później był ,,Skarb” . Te dwie postacie przyniosły jej największą popularność .w rolach drugoplanowych w których ją obsadzano , wykazywała wielki kunszt aktorski. Rola Podstoliny w Zemście, matka w ,,Ludziach z pociągu”, Stanisława w,, Głosie z tamtego świata ‘’, Misiewiczowa w ,,Lalce’’ ,babcia Misi w, ,Dolinie Issy’’ , to perełki ról drugoplanowych .Ciekawą rolę stworzyła w filmie ,,Faustyna’’, grając narratorkę ,rówieśnicę świętej zazdroszczącej jej tej świętości .
Mając 97 lat zagrała w filmie dokumentalnym ,który ukazywał świat poprzez pryzmat jej oczu .Nie zawahała się przyjąć roli w przedstawieniu ,który reżyserował najbardziej nowoczesny reżyser Grzegorz Jarzyna .
W 2007 roku stworzyła niezwykłą postać w filmie ,,Pora Umierać ‘’.Niedawno jeszcze zagrała w filmie o przemijaniu ,,Jeszcze nie wieczór ‘’i ,,Ile waży Koń Trojański ‘’W 2012 roku zagrała w głośnym filmie ,,Pokłosie ‘’.
Do samego końca grała w teatrze. Stale uśmiechnięta i skromna . Do końca aktywna . Jej marzeniem była śmierć na deskach scenicznych . Bóg powołał ją w inny sposób . Nam pozostają jej kreacje na taśmach filmowych i wiara , że już tam spoczywa w pokoju
MISTRZ NAD MISTRZAMI
Odszedł wielki człowiek. Wielki patriota , reżyser Andrzej Wajda Tak dużo wielkich dzieł z historii Polski uwiecznił na taśmie filmowej czterdzieści filmów .Każdy to perełka w swoim rodzaju .Wielokrotnie nagradzany w kraju i za granica .Otrzymał najwyższą nagrodę jaka może otrzymać reżyser , Nagrodę Akademii Filmowej i Oskara . Zasiadał w Senacie w latach 1989 -1991. Był kawalerem Orderu Orła Białego.
Urodził się 6 marca 1926r w Suwałkach Należał do tzw .Polskiej Szkoły Filmowej .Debiutował filmem Pokolenie – opowieści o losach młodzieży z warszawskich przedmieść podczas okupacji niemieckiej .Później powstał Kanał i Popiół i Diament ,filmy o czasach II wojny światowej w których żył. Następnie objawił się film Wszystko na sprzedaż , którego bodźcem była tragiczna śmierć Zbyszka Cybulskiego . Proza Jarosława Iwaszkiewicza zaowocowała powstaniem Brzeziny i Panny z Wilka .. Andrzej Wajda realizował filmy na podstawie książek wielkich pisarzy . Zrealizował Wesele Stanisława Wyspiańskiego i Ziemie obiecaną Władysława Rejmonta. Jednak największym osiągnięciem były filmy Człowiek z żelaza , Człowiek z marmuru i Człowiek z nadziei . Filmy o dojściu do wolności O zrywach polskich robotników .O ludziach ,którzy uwierzyli w komunizm i zostali przez ten system zniszczeni .
Wielkim filmem jaki zekranizował Andrzej Wajda było dzieło pozbawione wielkiego eposu Pan Tadeusz Adama Mickiewicza . Potem przeniósł na ekran Fredrowską Zemstę .
Po wielu latach Andrzej Wajda podjął wreszcie temat zbrodni katyńskiej .Był to najbardziej osobisty dla niego film ponieważ jego ojciec był jej ofiarą .Katyń to film w którym przez losy oficerów polskich opowiada o cierpieniach i czekaniu na ich powrót przez żony i dzieci niepewnych ich losów .
Andrzej Wajda był mistrzem, który potrafił na ekran przenieść arcydzieła wielkich mistrzów kultury polskiej , będąc sam Wielkim Mistrzem w swojej dziedzinie . Kochał aktorów kochał ludzi , swoją publiczność .Całe jego życie było jednym wielkim filmem składającym się z kadrów kolejnych tytułów . Jak sam stwierdził niedawno podczas premiery swojego ostatniego filmu Powidoki w Gdyni , był to jego czterdziesty film . W tym roku reżyser skończył 90 lat i to właśnie podczas premiery hucznie je obchodził . Widzieliśmy go uśmiechniętego i pełnego pomysłów na następny film . Żartował że przecież 90 lat to jeszcze nie tak dużo .Nic nie wskazywało na to, że tak szybko będziemy Go żegnać na zawsze .
Po Jego śmierci pozostanie pustka, którą nikt nie jest w stanie zapełnić
Możliwość komentowania WIELCY LUDZIE SCENY POLSKIEJ została wyłączona
Tagi: