Kultura Polska pon żyjeiosła niepowetowaną stratę. W wieku 83 lat zmarł wybitny językoznawca prasoznawca prof. Walery Pisarek.
Urodził się w 1931 roku w Rabce. Szkołę powszechną skończył w 1943r na tajnych kompletach. Po ukończeniu liceum studiował w Krakowie na uniwersytecie Jagiellońskim filologię polską. Pracował w bibliotece, a następnie w Tygodniku Powszechnym.
Jego kariera naukowa toczyła się błyskawicznie. W 1966 został doktorem nauk humanistycznym, a kilka lat później habilitowanym. W 1982 r. uzyskał tytuł prof. nadzwyczajnego nauk humanistycznych, a w 1994 r. – tytuł prof. zwyczajnego.
Był założycielem studiów dziennikarskich przy UJ oraz pracownikiem naukowym Instytutu Dziennikarstwa I Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Papieskiego im Jana Pawła II w Krakowie.
Znakomity językoznawca, wybitny uczony i niezwykły człowiek. Twórca nowej dziedziny lingwistycznej – interdyscyplinarnego prasoznawstwa. Zbudował jej teoretyczne podstawy, wyznaczył obszar badań oraz ustalił metody analizy językowej. Inicjator ustawy o języku polskim. Autor 700 publikacji. Wydał też słownik ortograficzny języka polskiego i wiele podręczników, które do dziś są na liście podręczników dla studentów dziennikarstwa.
Walery Pisarek został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia
Polski,Krzyżem Oficerskim i Komandorskim tegoż Orderu oraz Medalem KEN.
Alina Janowska nie żyje
Ten rok obfituje w szczególnie smutne wydarzenia. Wczoraj, z grona aktorów, w wieku94lat odeszła Alina Janowska.
Od wielu lat zmagała się z chorobą Alzheimera. Od 2013r. nie poznawała już członków swojej rodziny.
Alina Janowska – polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna urodziła się w 1923r. w Warszawie, w rodzinie ziemiańskiej. Była łączniczką w powstaniu warszawskim.
Po wojnie w 1946 roku zadebiutowała w filmie „Zakazane piosenki” Jana Rybkowskiego Potem pojawiała się w takich znanych produkcjach jak „Wojna domowa”, „Stawka większa niż życie”, „Podróż za jeden uśmiech”, „Czterdziestolatek”, „Rozmowy kontrolowane” czy „Plebania”. W schyłkowych latach kariery wielką popularność dawała jej rola seniorki Eleonory Gabriel w „Złotopolskich”. Zagrała w 28 filmach fabularnych i 18 serialach telewizyjnych.
Wśród Jej licznych odznaczeń i wyróżnień jest m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1979 r.), Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2001 r.) i Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2005 r.). Była też Kawalerem Orderu Uśmiechu.
Do końca opiekował się nią jej ukochany mąż Wojciech Zabłocki, architekt i były szermierz. Alina Janowska miała trójkę dzieci i sześcioro wnucząt.
Będzie Jej brakowało, ale pozostaną po niej wspaniałe role w licznych filmach i pamięć w naszych sercach.
Władysław Kowalski aktor drugiego planu
Ostatnie miesiące obfitują w szereg smutnych wiadomości. Odchodzą znani z filmów i scen teatralnych artyści Trzy dni temu odszedł do wieczności Władysław Kowalski.
Władysław Kowalski urodził się 24 lutego 1936 w miejscowości Żurawce k. Tomaszowa Lubelskiego. W 1959 r. ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie. Zadebiutował w roli Chucha w spektaklu „Kapelusz pełen deszczu” w reżyserii Andrzeja Wajdy w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku. Tam występował do 1960 roku, a następnie przeniósł się do Warszawy. Występował na deskach teatrów Ateneum, Powszechnego a następnie Teatru Dramatycznego. Był nauczycielem w Akademii Teatralnej im Zelwerowicza.
Szczególnie zapamiętamy Władysława Kowalskiego z postaci Jerzego w serialu Kolumbowie. Zagrał w wielu filmach, zawszerole drugoplanowe, jednak bardzo wyraziste. W czasie swojego długiego życia zagrał w 74 filmach. Był aktywny dokońca. W 2014 wystąpił, jako prof. Moll w filmie Bogowie. Ostatnią rolą, jaką zagrał była postać Władysława sąsiada prokuratora.
Aktora zapamiętamy też z bardzo odważnej decyzji. W 2013 roku wystąpił wraz ze swoim synem Jakubem – reżyserem, który był gejem, w kampanii przeciwko homofobii.Ojciec był z niego dumny i akceptował jego inność. To syn nauczył go, że najważniejsze w życiu to być sobą. On zawsze był.
Po Władysławie Kowalskim pozostanie pamięć, odcisk dłoni na promenadzie w Międzyzdrojach i wiele odznaczeń i nagród, które otrzymał za swoje aktorskie role.
Jego Ekscelencja Wiesław Michnichowski – wspomnienie
W ubiegłym tygodniu, wieku 95 lat odszedł od nas wybitny polski aktor. Wiesław Michnikowski.
Pamiętamy go szczególnie z znanej roli Jego Ekscelencji w „Seksmisji”. Starsze pokolenie zna tego artystę, jako wykonawcę słynnych przebojów z Kabaretu Starszych Panów, ,,Wesołe jest życie staruszka ‘, ,,Addio pomidory” czy, ,,Jeżeli kochać”.
Wiesław Michnikowski urodził się 3 czerwca 1922r. w Warszawie. Zgodnie z tradycjami rodzinnymi miał zostać księdzem. Był absolwentem III LO im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie. Tuż po wojnie, w 1946 roku, zdał egzamin eksternistyczny w Szkole Dramatycznej Karola Borowskiego w Lublinie. Po uzyskaniu dyplomu grał w teatrach Lublina, a później przeniósł się do Warszawy. Uważał się głównie za aktora teatralnego.
Zagrał wiele ról w sztukach Sławomira Mrożka. Współpracował z Leonem Schillerem, Aleksandrem Bardinim, Konradem Swinarskim, Jerzym Kreczmarem, Andrzejem Łapickim i Zygmuntem Hibnerem. W Teatrze Współczesnym pracował z Erwinem Axerem. Tam poznał Mieczysława Czechowicza, z którym później występował w Kabarecie Starszych Panów. Do dziś pamiętamy jego skecze z kabaretu Dudek: ,,Sęk” i ,,Ucz się Jasiu “.
Zagrał w wielu filmach telewizyjnych. Podkładał głos w filmach animowanych. Młodzi widzowie zapamiętają go z postaci Papy Smerfa.
Ten starszy Pan w kapeluszu I prochowcu śpiewający, Inwokacje” zaczynającą się słowami, ,,Bez Ciebie jestem tak smutny…” nie przypuszczał pewnie jak nam, jego widzom, jest teraz smutno, że go więcej nie zobaczymy i nie usł
